پادکست ...
پادکست
فضائی شبیه وبلاگ است.
ممکن است رسانه های رسمی برنامه های خودشان را در قالب پادکست هم ارائه بدهند
اما :
در بیشتر موارد پادکست ها فضاهائی غیر رسمی و شخصی هستند که بر اساس علایق یک فرد یا جمعی کوچک و خاص تولید میشوند .
بر این اساس
نباید به پادکست به عنوان رادیوی اینترنتی نگاه کنیم .
چرا ؟
چون قرار نیست در آن با فضائی رسمی مثل رادیو مواجه باشیم
پادکست ها در واقع این امکان را به ما میدهند تا صدایمان را به گوش مخاطبانمان برسانیم .
میتوان گفت که :
پادکست ها نوعی وبلاگ صوتی است .
هر چند پادکست ها از دههی 1980 و با رشد اینترنت گسترده شد اما :
تاریخچه ی آن به چند دهه ی قبل تر برمیگردد :
زمانی که بعضی افراد برنامه های صوتیشان را روی نوار کاست ضبط میکردند و برای مخاطبانشان در گوشه و کنار دنیا ارسال میکردند .
در سالهای اخیر استقبال از پادکست بیشتر شده است .
بعلت غیر رسمی بودن فضای پادکست و پراکنده بودن آن
آمار دقیقی در مورد تعداد پادکست های فعال و مخاطبانشان در دست نیست اما:
در سال 2013 تخمین زده شده 180 تا 200 هزار پادکست فعال وجود داشته که در مجموع حدود یک میلیارد مخاطب داشته اند .
پادکست ابزاری کار آمد برای مخاطب جوان است که معمولا با خلاقیت تنوع و نوآوری رابطه خوبی دارد .
پس
با این که با یک ابزار نه چندان رسمی مواجه هستیم اما با توجه به نوع مخاطب و امکانهای گسترده در این عرصه
هر کدام از ما میتوانیم به خوبی از این ابزار برای کاربردها و اهداف خودمان استفاده کنیم .
