روز ولنتاین
جشن بهمن گاهان
بهمن ماه برگزار میگردد و گروهی با ساز و دهل به راه می افتادند و مژده رفتن سرما را میدادند که تعداد آنها پنج نفر است .
یکی چله کوچک دیگری چله بزرگ و سومی داماد میشود که به او میگویند ( کوسه ) چهارمی عروس و پنجمی میانجی است .
آنها هر کدام پوست بره ای را که شکل کلاه است بر سر میکنند و شادی کنان به مردم مژده آمدن بهار و رفتن سرما را میدهند .
این طریق جشن در دورانی بسیار کهن وجود داشته و در عصر ساسانیان با شکوه خاصی بر پا میشده است .
این جشن در پایان چله بزرگ قرار دارد و به اعتقادات عوام با به سر رسیدن این چله زمین باید دزدانه نفس بکشد .
در شب جشن همگان به صحرا می رفتند و بوته ها را فراهم می ساختند و با آتش زدن بوته ها و شادی و پایکوبی معتقد بودند که این آتش بازمانده سرما را نابود میکند .
روز ولنتاین ( روز عشاق یا روز عشق ورزی )
مصادف با 25 بهمن ماه ( 14 فوریه ) در بعضی فرهنگها روز ابراز عشق است .
کمتر کسی است که نداند در ایران باستان نه چون رومیان از 3 قرن پس از میلاد -که از 20 قرن پیش از میلاد -روزی موسوم به روز عشق وجود داشته است .
جالب است بدانیم که :
این روز ( روز عشق یا ولنتاین ایرانی ) در تقویم جدید ایران دقیقا مصادف است با 29 بهمن یعنی تنها 4 روز پس از ولنتاین فرنگی
