شال اندازی در شب چهارشنبه سوری
شال انداختن
شال‌اندازی از دیگر
مراسم شب سوری است که تاکنون اعتبار خود را در شهرها و روستاهای همدان و
زنجان حفظ کرده‌است.
پس از خاموشی آتش و کوزه‌شکستن و فالگوشی
و گره‌گشایی و قاشق‌زنی جوانان نوبت به شال‌اندازی می‌رسد. جوانان چندین
دستمال حریر و ابریشمی را به یکدیگر گره زده، از آن طنابی رنگین به بلندی
سه متر می‌ساختند.
آنگاه از راه پلکان خانه‌ها یا از روی دیوار، آنرا از روزنه دودکش وارد منزل می‌کنند و یک سر آن را خود در بالای بام در دست می‌گرفتند، آنگاه با چند سرفه بلند صاحبخانه را متوجه ورودشان می‌سازند.
صاحبخانه که منتظر آویختن چنین شال‌هایی هستند، به محض مشاهده طناب رنگین،
آنچه قبلاً آماده کرده، در گوشه شال می‌ریزند و گره‌ای بر آن زده، با یک
تکان ملایم، صاحب شال را آگاه می‌سازند که هدیه سوری آماده‌است.
آنگاه شال‌انداز شال را بالا می‌کشد.
آنچه در شال است هم هدیه چهارشنبه سوری است و هم فال . اگر هدیه نان باشد آن نشانه نعمت است، اگر شیرینی نشانه شیرین کامی و شادمانی، انار نشانه کسرت اولاد در آینده و گردو نشان طول عمر، بادام و فندق نشانه استقامت و بردباری در برابر دشواری‌ها، کشمش نشانه پرآبی و پربارانی سال نو و اگر سکه نقره باشد نشانه سپیدبختی است.
چهارشنبه سوری مبارک
خوش باشید
