سیراف
سیراف بندر پر رونق و تجاری
مدت 250 سال یعنی از سال 800 تا 1050 میلادی سیراف در تجارت بین المللی مهمترین نقش را بازی میکرد .
چون شرق آفریقا را به خلیج فارس و هند و چین مرتبط میکرد .
سیراف در آن زمان خیلی مهم بود سیرافیها نا خداهای کشتی های تجاری بودند .
و کالاها ی عجیب و قیمتی از آن طرف دریا میاوردند تا خلیج فارس و بغداد که آن زمان بزرگترین شهرهای جهان بود میبردند .
تنها کسی که در سیراف حفاریهای باستان شناسی انجام میداد دکتر دیوید رایت هوس بوده در دهه ی 40 و 50 شمسی به مدت هفت سال از سیراف خاک برداری ونقشه برداری کرده است
او کشفیات خودش را در کتابی به اسم سیراف چاپ کرده. یافته های او در سیراف ارتباط ایران و زنگبار را به خوبی نشان می دهد .
در یک مورد ارتباط بسیار نزدیک و باور نکردنی با زنگبار داشت . و این که کتیبه خیلی مهم در مسجد کیزین کازی زنگبار سبکش با کتینه هائی که در سیراف کشف شده کاملا یکسانه
این شباهت به حدی است که گوئی یک سنگ تراش ماهر از سیراف به زنگبار رفته و اونجا ازش خواسته شده که این کتیبه ی مهم را در مسجدی که اون موقع اهمیت خیلی زیادی داشته حکاکی کنه در واقع اماکنی مثل کیزین کازی به ما نشان میدهد که جوامع مسلمانی که اصالتا ایرانی بودند .
در سواحل آفریقای شرقی به طور دائم سکونت داشتند .
این کتیبه اکنون در موره ای در فرانسه است .
در زنگبار آن زمان برده داری خیلی پر رونق بود . میدانی بود که برده ها را به این میدان میاوردند و به فروش میرساندند .
از برده ها بقدری کار میکشیدند که بیشترشان در زیر کار زیاد میمردند . آنها از برده ها میخاستند نقش فاضلاب را بازی میکردند .
حدود 150 سال پیش کلیسائی ساختند ( یادبودی برای برده ها ) یک جائی مربع شکل و گود درست کرده اند و تندیس چهار جوان سیاه پوست که دست و پاهیشان زنجیره / ساختند که نماد ظلم و ستمی است که آن زمان به برده ها میکردند و 4/5 برده به مدت 300 سال فروخته شدند .
ایرانیهائی که از شیراز به این جا آمده اند ( زمان ساسانیان ) خیلی چیزها ساختند از جمله حمام / مسجد ...... و نواده های آنان در زنگبار باقی ماند ه اند .
گورستانی هم در آنجاست که متعلق به شیرازیها است که در زنگبار زندگی میکردند N--A
