یادت میاد اون قدیما ؟ چه حس و حالی بود
اون قدیما تو خونه ها --مادر بزرگی بود --پدر بزرگی بود
قصه هاشون یادته ؟ دیوا -- پریا --شاه پریون --یادت میاد ؟
قصه ها چه رنگ و بوئی داشت .غصه ها غصه نبود
دعواها دعوا نبود ..
حالا چی ؟ اون قصه ها نموم شدند ...
یکی اومد و همه را با خودش برد 
نه قصه ای نه کتابی همه به طرفش جذب شدند .پیر وجوان زن و مرد
غصه ها واقعی شد . همه عصبی شدند .
تو خونه ها هر کسی یک کامپیوتر دستش بود تو عالم خودشون سیر میکردند
دیگه هیچ کسی نبود که بگه :مادر بزرگ قصه بگو
دیگه هیچ کسی نبود به قصه هاش گوش کنه
تا غمشو فراموش کنه ...تنها شده بود
اون فراموش شده بود
دیگه هیچ کسی به فکر اون نبود
اعصابا خرد شده بود از دست بازی های اون
مادر بزرگ بلد نبود بازی کنه ...بچه ها ازش دور شدند
تنها شده بود ...
مادر بزرگ غصه میخورد . عاقبت تو یکی از همون روزا ...افتاد و مرد
