اگر بیضه ی زاغ ظلمت سرشت
نهی زیر طاووس باغ بهشت
زانجیر جنت دهی ارزنش
به هنگام آن بیضه پروردنش
دهی آبش از چشمه ی سلسبیل
در آن بیضه دم در دهد جبرئیل
شود عاقبت بچه ی زاغ زاغ
کشد رنج بیهوده طاووس باغ
///////////////////////////////////////////////
نردبان زندگی ما و منی است
عاقبت این نردبان 
لاجرم آنکس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد نشست
///////////////////////
