اگر هندیها و پاکستانیها بخواهند از هم جدا شوند فقط کافی است مرد سه بار بگوید طلاق --طلاق --طلاق
بعد از این که زن طلاق داده شد باید پای برهنه دیگر راه بروند تا مردم بفهمند بیوه است
ازدواج در آیین هندو
ازدواج دو خانواده و نه فقط دو فرد--------
----بعضی از خانواده ها در هند از قبل تعیین شده است و خیلی کم اتفاق می افتد که دو نفر عاشق هم باشند و عشقشان به ازدواج کشیده شود .
بعد از گفتگو بین طرفین دو خانواده و رد و بدل کردن قرارداد بین شان و این که چقدر به داماد جهیزیه بدهند . با رضایت طرفین قرارداد نامزد میکنند و جشن نامزدی میگیرند . و بعد حنا بندان دارند . دستهای عروس به شکل بسیار زیبائی بوسیله ی حنا نقاشی میشود
هندیها بیشتر دوست دارند پسر داشته باشند تا دختر امر ازدواج به معنی واقعی کلمه یک معامله است .
اینگار زمینی را بخواهند بخرند همان جور قرارداد میبندند . زنان هند بسیار مورد ظلم خانواده هایشان قرار میگیرند
وقتی دو نفر خواهان ازدواج با هم هستند این بدین‌معنا است که دو خانواده با هم ازدواج میکنند ونه فقط آن دو فرد.
ناگفته نماند که زنان هند و پاکستان بسیار بد اخلاق هستند . شاید به خاطر همین ظلمهائی که در حقشان انجام میگیرد این قدر بد خلق و خوی میشوند .
عروس نیز طبق سنت قرمز می‌پوشد رنگ سفید را فقط برای عزا میپوشند . کت داماد به شکل خاصی است که به آن اتچکین نامیده میشود وکرم رنگ است و یک کلاه عمامه شکل قرمز هم تنش میکنند ....
پدر دختر، عروس و داماد 
را از طریق قراردادن یک گوشه از لباس عروس در دستان داماد به یک دیگر منتقل میکند.
شال عروس و داماد را به هم گره میزنند و دور کتاب مقدس راه میروند
داماد چهار مرتبه با کمک برادران 
عروس و سه عمو‌ها عروس را به دور کتاب
مقدس می‌چرخاند.
بعد از اتمام چهارمرتبه چرخش آن دو زن و شوهر محسوب
میشوند.
کشیش را یا دعای خیرشان را نثار آن دو میکند و بعد به زوج نصیحت
میکنند که چگونه زندگی کنند و چگونه در زندگی جدید مشترکشان عشق بورزند.
این زوج دو بدن با یک روح هستند.
در هند سنت‌های ازدواج متفاوتی وجود دارد 
و در نواحی مختلف هند سنت‌های
متفاوتی وجود دارد و با این حال در تمام نواحی ازدواج عمل بزرگی در زندگی
هر فرد در هر مکان و با هر سنتی می‌باشد.
ازدواج در هندایجاد ارتباط
دو خانواده با یکدیگر می‌باشد و معمولاً خانواده‌ها که با هم وصلت میکنند
در یک قشر قرار دارند و یکی از شرایط ازدواج جهاز است که خانواده‌ها برای
آن بر سر گفتگو می‌نشینند و از دیگر شرایط ازدواج مشاوره با اخترشناسی است
که از طریق آن متوجه شوند این دختر و پسر در زندگی زناشویی خود توافق دارند
و در صورت مثبت بودن روز ازدواج هم به همین منوال تعیین میشود.
در ازدواج‌های مذهبی هند دعای خیر پدر و مادر و رضایت آنها بسیار مهم است و
خانواده دختر است که وعده غذایی شب عروسی را تدارک می‌بینند و مهمان‌هارا دعوت میکنند
دستان عروس به شکل بسیار زیبائی توسط حنا نقاشی میشود . بسیار زیبا
در هند مراسمی است که به آن دیوالی یا دیپابلی گفته میشود در این روز خوبی بر بدی غلبه میکند و نور روشنائی جایگزین سیاهی و تاریکی شده است . از این رو طی 5 روز بعد از غروب آفتاب فانوسها و چراغها را روشن میکنند و به آتش بازی میپردازند ---نام دیوالی تحریف شده کلمه ی دیپا آوالی است دیبا به معنای نور و آوالی به معنای ردیف وصف و در کل به معنای صفی از نور است .
آنها از این روزهای شادی استفاده کرده و دختر و پسرای دم بخت همسر خودشان را در این جور مراسم انتخاب میکنند ...
جشنها و عروسیهایشان هم سعی میکنند بیشتر در این روزها باشد تا تمامی مردم در جشنشان سهیم باشند
طلاها و لباسهای عروس توسط زنان خانواده ی داماد به خانه عروس برده میشود به همراه رقص و پایکوبی
برای عروس چندین دست سرویس طلا برده میشود و دستان عروس باید پر باشد از النگو و صد البته که پازیل طلا باید حتما حتما برای عروس خریداری شود . این از واجبات است باید دستان عروس و پایش پر از النگو و پازیل شود . چرا که وقتی عروس به خانه ی داماد رفت وقتی راه میرود صدا کند و از این طریق داماد متوجه می شود که زنش کجاست . در حقیقت این طلاها حکم زنگوله را بازی میکند که مرد بفهمد زنش از کجا به کجا میرود و بسیار بد میدانند که این طلاها فروخته شود . این طلاها دست به دست میگردد و به نوه و نتیجه و ..........ارث داده میشود .
تعجب نکنید سن ازدواج در هند از همین سنین شروع میشود
جهیزیه در سینی هایی که به شکل بسیار زیبائی تزئین شده توسط فامیل عروس به خانواده ی داماد در حال رقص به خانواده ی داماد برده میشود
خدا نکند در شب عروسی اتفاق نا خوشایندی بیفتد بلافاصله عروسی به هم میخورد . و به خاطر این که نحسی در شب عروسی و حتی در کشاورزی پیش نیاید بعضی از آنها رسم دارند از حیوانات استفاده کرده و سگ و قورباغه و .... را به ازدواج دخترانشان در میآورند که به اصطلاح خودشان نحسی اش از بین برود .
در کل زنان هند زنانی هستند که وقتی ازدواج کردند باید بسوزند و بسازند . چرا که اگر زندگیشان به طلاق بینجامد و اسم بیوه بیاد رویشان خیلی خیلی بدبخت میشوند .و باید دیگر پای برهنه تو سوز و سرما تو گرما و زمینهای داغ رو شیشه راه بروند . یک جورائی ننگ میشونند . برای همین مردان هند هر جور دلشان بخواهد رفتار میکنند و حرف اول را در خانواده مرد میزند و زن جرات اعتراض ندارد .
