پیکره پادشاه داوداثرنیکلاس کوردیه
در اناجیل آمده است که : از عیسی به عنوان پسر داود یاد میشود از این رو در مسیحیت عیسی وارث تخت داود دانسته میشود و زندگی آن دو شبیه بهم است
حضرت داوود خوش صدا ترین پیامبر الهی بود .داوود به معنی محبوب است . دومین پادشاه بنی اسرائیل ---داوود پسر یسی از فرزندان یهودا واز طایفه ی بنی اسرائیل است . در بیت الحم به دنیا امد . دو پسر به نام آدونیا و سلیمان داشت .
در سال 1250 پیش از میلاد توانست اورشلیم را از دست کنعانیان آزاد کرد و آن را پایتخت اسرائیل کرد .
تابوت عهد که شامل دوفرمان و ردای موسی و نسخه ی اصلی تورات بود به اورشلیم آورد و در معبدی جدید آن را نصب کرد .
چهل سال در یهودیه فرمان داد و در سن 71 سالگی در اورشلیم درگذشت .
جسد داوود در کوه صهیون دفن کردند .
سلیمان پسر داوود بعد از مرگ پدر راه پدرش را دنبال کرد و شهر را گسترش داد و و معبد مقدس یا هیکل سلیمان را که امروزه معبد اول خوانده میشود در شهر اورشلیم بنا کرد .
داوود جنگجوئی متبحر --شاعری بزرگ ---پادشاهی بر حق نه بی اشتباه معرفی میشود . تعدادی از ترانه ها یی که منسو ب به وی در کتابی به نام مزامیرگرد آوری شدهاست .
درسوره ی ص آیه ی 26 آمده که : داوود پیامبر و خلیفه ی خدا در زمین نامیده میشود . یکی از بزرگترین پیامبران اسرائیل است و اولین پیامبریست که دارای کتاب آسمانی زبور است .
و از ذریه اسحاق (ع) فرزند ابراهیم و هم‌عصر با «اشموئیل» می‌باشد و از جمله انبیایی است که دارای حکومت و منصب قضاوت بوده و زبان پرندگان را می‌دانسته. حضرت داود (ع) در سر زمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده‌های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب می‌رسد، پدرش «ایشا» نام داشت. او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود. حضرت داود در روایات اسلامی فرزند «ایشا بن لاوی بن یعقوب است. ایشا، ده پسر داشت که داود از همه کوچک‌تر بود و به شغل شبانی اشتغال داشت. اما داود (ع) دارای نوزده فرزند بود که از میان آنها سلیمان (ع) جانشین او شد. چون در قرآن هیچ کار نادرستی به داوود نسبت داده نشده است مسلمانان داستان بث شبع و زنای داوود را نفی می‌کنند.
داستان داود در قرآن این گونه است که در سوره بقره می‌گوید :
چون طالوت با لشکریان [خود] بیرون شد گفت خداوند شما را به وسیله رودخانه ه‌ایی خواهد آزمود پس هر کس از آن بنوشد از [پیروان] من نیست و هر کس از آن نخورد قطعاً او از [پیروان] من است مگر کسی که با دستش کفی برگیرد پس [همگی] جز اندکی از آنها از آن نوشیدند و هنگامی که [طالوت ] با کسانی که همراه وی ایمان آورده بودند از آن [نهر] گذشتند گفتند امروز ما را یارای [مقابله با] جالوت و سپاهیانش نیست کسانی که به دیدار خداوند یقین داشتند گفتند بسا گروهی اندک که بر گروهی بسیار به اذن خدا پیروز شدند و خداوند با شکیبایان است؛ و هنگامی که با جالوت و سپاهیانش روبرو شدند گفتند پروردگارا بر [دلهای] ما شکیبایی فرو ریز و گامهای ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران پیروز فرمای. پس آنان را به اذن خدا شکست دادند و داوود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهی و حکمت ارزانی داشت و از آنچه می‌خواست به او آموخت و اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد قطعاً زمین تباه می‌گردید ولی خداوند نسبت به جهانیان تفضل دارد. در جای دیگر به قضاوت‌های عادلانه داود می‌پردازد:و داوود و سلیمان را [یاد کن] هنگامی که دربارهٔ آن کشتزار که گوسفندان مردم شب هنگام در آن چریده بودند داوری می‌کردند و [ما] شاهد داوری آنان بودیم. پس آن [داوری] را به سلیمان فهماندیم و به هر یک [از آن دو] حکمت و دانش عطا کردیم و کوه‌ها را با داوود و پرندگان به نیایش واداشتیم و ما کننده [این کار] بودیم
در مسیحیت ایده مشیحا بسیار مهم است . این ایده مرتبط با پادشاهی زمینی است که توسط خداوند مسح شده است
