در این عمری که میدانی
فقط چندی تو مهمانی !
به جان و دل تو عاشق باش
رفیقان را مراقب باش !
مراقب باش تو به آنی
دل موری نرنجانی
که در آخر تو میمانی و
مشتی خاک که از آنی
دلا یاران سه قسمند گر بدانی
طبانی و نانی اند و جانی
به نانی نان بده از در برانش
محبت کن به یاران زبانی
ولیکن یار جانی را نگه دار
به پایش جان بده تا میتوانی