در این عمری که میدانی
فقط چندی تو مهمانی !

به جان و دل تو عاشق باش
رفیقان را مراقب باش !

مراقب باش تو به آنی
دل موری نرنجانی

که در آخر تو میمانی و
مشتی خاک که از آنی

دلا یاران سه قسمند گر بدانی
طبانی و نانی اند و جانی

به نانی نان بده از در برانش
محبت کن به یاران زبانی

ولیکن یار جانی را نگه دار
به پایش جان بده تا میتوانی