آآخرین آرزویش رفتن خانه خدا بود ...

اذان آقای موذن زاده در تاریخ مسلمین جهان جاودانه باقی خواهد ماند .

روحش شاد

 

استاد رحیم موذن زاده ی اردبیلی

قدیم بنا به شغلی که انجام میدادند قامیلی گذاشته میشد

آقای رحیم موذن زاده هم چون نیاکانش اذان گو بودند فامیلی موذن زاده  را به خود اختصاص دادند .

استاد موذن زاده اذانش تمامی مسلمانان را به خلصه میبرد .

اذانی به یاد ماندنی و ماندگار در تاریخ مسلمین جهان

50 سال است که کسی نتوانسته رو این اذان اذان بگوید .

رحیم موذن زاده در اول مهر ماه 1304 در اردبیل به دنیا آمد .

اذان گوئی در خانواده اش 150 سال قدمت دارد .

در کودکی به مکتبخانه میرفت و تحت نظر میرزا عزیز قرآن و دستگاههای موسیقی را فرا گرفت .

اذان موذن زاده اردبیلی نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است .

رحیم موذن زاده در عرفات برای آخرین بار

اذان جاودانه خود را اجرا کرد که  مورد توجه همه ی حجاجی که از دیگر مناطق جهان آمده بودند قرار گرفت .

و به آرزویش رسید که در خانه ی خدا اذان بگوید .

او از بیماری سرطان رنج میبرد و سال 74  این بیماری شروع شد و 84 به اوج رسید .

موذن زاده همیشه صدای اذانش از رادیو و تلویزیون پخش میشد

خیلی ها فکر میکردند که موذن زاده مرده است در حالی که 2 سال به پایان زندگیش باقی مانده بود دوباره کشف شد .

یکی از خبرگزاریها با او  به گفتگو نشست پی برد که ایشان هنوز زنده هستند

آقای لاریجانی رئیس صدا و سیما  آن زمان بود .

از طرف ایشان به مکه فرستاده شد و به آرزویش رسید .

پسر موذن زاده موافق رفتن سفر پدرش به خانه ی خدا نبود چرا که :

پدرش به شدت بیمار بود . اما مگه میشود صاحب چنین اذانی به خانه ی خدا نرود .

موذن زاده طبق گفته ی پسرش :

بنا به در خواست حجاج دیگر کشورها ی اسلامی در مکه نیز اذان خود را گفته است

میگفت ازش خواسته بودند که در عرفات اذانش را بخواند ولی علیا ولی اله را نگوید که او قبول نمیکند .

دست آخر آنها قبول میکنند که اذانش را کامل بخواند .

موذن زاده میگفت اذانش را 20 دقیقه خواند .  

او به مکه میرود بیماریش پیشرفت کرده بود و در بیمارستان بستری شد اما دیگر کاری از کسی ساخته نبود .

مسئولان نظام یکی یکی به دیدنش میرفتند و موذن زاده به آنها پند و اندرز میداد .

موذن زاده آن قدر ملاقات کننده داشت که در موقع بیداری باید وقت خود را به احوالپرسی با آنها میگذراند .

موذن زاده در 6 خرداد 1384 بدرورد حیات گفت ......روحش شاد

نا گفته نماند که پسر آقای موذن زاده میگفت :

خرج پدرم چه در بیمارستان و چه در مراسمش بسیار زیاد شده بود و هیچ کدام از مسئولین هیچ کمکی نکردند