تیپو رقص معروف کتک را که به دو مکتب معروف لکنو و جی پور تقسیم میشود رونق داد
تیپو سلطان
در دوره ی گورکانیان هند و در منطقه ی میسور در جنوب هند در شهر سرینگا پاتام متولد شد
نام پدر --------------حیدر علی
تیپو سلطان فرزند بزرگ خانواده بود . آن زمان حاکم منطقه حیدر علی پدرش بود .
تیپو علاقه ی وافری به زبان و فرهنگ ایرانی داشت .
وقتی به جکومت رسید :
شروع به ضرب سکه به زبان فارسی جایگزینی تقویم عربی با تقویم خورشیدی ایرانی و رسمیت بخشیدن به زبان فارسی در منطقه ی پادشاهی خویش کرد .
او دستور داد تمام نامه ها ی دربار قوانین حکومتی و دستورات سلطنتی به فارسی نوشته و ثبت شود .
تیپو زمانی بود که انگلیسی ها شروع به اشغال شبه قاره ی هند کرده بودند .
و یکی پس از دیگری حکومت های مسلمان منطقه را از بین میبردند .
آنها زبان انگلیسی را به جای اردو و فارسی و روش زندگی بریتانیائی آموزش و پرورش به سیستم انگلیسی و از بین بردن اسلوب زندگی هندی --ایرانی را به شدت تبلیغ میکردند .
در این زمان تیپو بر سر اصول و علاقه اش به زبان فارسی باقی ماند .
و علت این علاقه شاید این بود که تنها نقطه ی اتصال او به گذشته ی پر شکوه هند --ایران بود .
او پس از زیارت صوفی بزرگ ( تیپو مستان علیا ) نام تیپو سلطان را بر خود نهاد .
تیپو سلطان -------------کتاب خانه ای در شهر میسور بنا کرد که حدود بیست هزار جلد کتاب فارسی و اردو گرد آوری شده بود .
-----------در شهر بنگلور باغ بزرگی به سبک باغهای ایرانی به نام لعل باغ ساخت
-----------قصر تابستانی ای به سبک کاخ های ایرانی -مغولی بنا نهاد
تیپو سلطان همچنین در دربار خود جمعی از نویسندگان و شاعران پارسی گوی هند را گرد هم آورده بود .
تیپو سلطان معابد منطقه ی تحت حکومت خود را از بین برد و از هندوها خواست تا از آیین هندو ها به اسلام تغییر مذهب دهند.
این اقدام :
استقبال زیاد طبقات پایین اجتماع هندو را به دنبال داشت
چرا که :
آنها تا پیش از این نجس محسوب میشدند و از هیچ گونه حقوق اجتماعی و شهر وندی برخوردار نبودند .
پس از مرگ تیپو سلطان دو باره وضعیت به حال اول برگشت و معابد و کلیساها از نو بازسازی شد .
او به زبان فارسی و اردو شعر میگفت و در قصر خود محافل مشاعره ومباحثه بر پا میکرد . یکی از اثرهائی که در ایران هم مقبول و شهره ی زیادی یافت
سریال شمشیر تیپو سلطان است که از تلویزیون پخش شد و در خاطره ها باقی ماند اقبال لاهوری هم شعری در باره ی پیپو سروده است .
