جراح مغز
جراح مغز
در سال ۱۹۳۲ به خاطر مطالعات گسترده‌اش روی دستگاه عصبی پستانداران، جایزه نوبل گرفت.
پنفیلد در سال ۱۹۳۴ موسسه عصب‌شناسی مونترال را بنیان گذاشت و در آن، آزمایش‌های بسیاری روی بیماران صرعی هوشیار انجام داد.
وایلدر پنفیلد جراح مغز کانادائی دریافت که :
وقتی نواحی معینی از لب گیجگاهی مغز را با الکترود تحریک کند افراد صداهائی شنیده تصاویر شبح وار میبینند و وجود روح را زیر سوال برد !
این جراح مغز مشهور در معالجه برخی صدمات مغزی الکترودهائی را به لایه بیرونی مغز و سربرال کورتکس بیماران متصل نمود .
در برخی این آزمایشات نتایج به دست آمده بسیار شگفت انگیز بود .
بیماران به ناگهان حوادث و صحنه هائی از گذشته را به یاد میاورند .
جریان برقی که از طریق الکترودها به مغز وارد میشود فقط خاطره حوادث را زنده نمیکرد
بلکه به نظر میرسید که بیمار دوباره در متن حوادث و صحنه ها قرار گرفته است .
او این را ایگونه توصیف کرد که:
دوبار زنده کردن خاطرات را به دو باره شنیدن دوباره دیدن و دوباره در متن لحظه های گذشته قرار گرفتن
توصیف کرد ه است
ولی در عین حال بیمار کاملا واقف بود که در اتاق جراحی بیمارستان قرار دارد .
به این پدیده دانشمندان خود آگاهی مضاعف مینامند .
با قطع برق یاد آور خاطرات فطع میشود در اغلب موارد پس از برقرار کردن جریان برق به همان موضع مغز خاطرات دوباره زنده میشدند .
ولی باز سازی خاطره ادامه یادآوری قبلی نبود بلکه همان صحنه های گذشته به همان صورت قبل از ابتدا تکرار میشدند .
مانند فیلمی که نمایشش قطع شده باشد ولی حلقه فیلم دو باره از ابتدا شروع به چرخش کند .
شاید دلیل جدا کردن خاطرات گذشته از آگاهی حال به علت نیاز بیولوژیکی
