قیام اسپارتاکوس ها :
جامعه های برده دار همیشه از برده ها یی که در اسارت نگه میداشتند . میترسیدند
خصوصا که معمولا جمعیت بردگان بسیار بیشتر از اربابان خود بود .
و خشمی که زندگی در غل و زنجیر در آنها بر می انگیخت .گاهی به صورت شورش و قیام های خشونت آمیز لبریز میشد .
اگر چه این شورشیان معمولا به شیوه ای وحشیانه سرکوب میشدند ولی در بعضی موارد هم آنها فرار میکردند و حتی گاهی جامعه ها و کشورهای خود را بنیان میگذاشتند .
ار آن جمله میتوان به اسپارتاکوس اشاره کرد .....
اینها هر گونه خطزی را به جان میخریدند تا زندگی آزاد داشته باشند .
اینها گلادیاتورهایی بودند که در جنگ سوم بردگان -بزرگ ترین و موفقیت آمیزترین شورش بردگان در تاریخ روم -فرماندهی ارتش بزرگی از بردگان را برعهده داشت قیام در سال 73 پیش از میلاد هنگامی که اسپارتاکوس و گروه کوچکی از برده ها با استفاده از وسایل آشپزخانه از مدرسه گلادیاتوری فرار کردند .آغاز شد . به زودی سراسر روم به آنها پیوستند و پس از پیروزی در چند نبرد موجب وحشت سنای روم شدند .
کم کم زیاد شدند و تعدادشان به 120 هزار نفر رسید . اما با وجود پیروزی های اولیه آنها پس از مدتی متفرق و به گروهای متعددی تقسیم شدند . شورشیان اصلی در سال 71 پیش از میلاد توسط هشت لژیون رومی به فرماندهی مارکوس کراسوس شکست خوردند و اسپارتاکوس کشته شد بقیه هم به صلیب کشیده شدند تا درس عبرتی باشد برای شورشیان آینده
