اولین زن فضانورد ایرانی هزینه سفرش 20 میلیون دلار بود که پرداخت کرد .
در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به‌عنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز که برای بهار ۱۳۸۵ برنامه‌ریزی شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.
وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن و چهارمین نفری است که هزینه سفر فضایی خود را پرداخت کرده‌است. انوشه انصاری ترجیح می‌دهد در مورد خود از عنوان «فضانورد همراه» بجای واژه «گردشگر فضایی» استفاده کند.
فضاپیمای سایوز (ماموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹) حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹ روزه انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد.
سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بین‌المللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در ۹۰ کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانواده‌اش از جمله همسرش حمید و مقامات محلی و مسئولین سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی با بالگرد برای مراسم خوش‌آمدگویی به شهر کوستانی (در قزاقستان) منتقل شد.
