نیل آرمسترانگ اولین انسانی که بر کره ماه گام گذاشت
اولین تصوبر از اولین رد پای بشر روی ماه
آقای آرمسترانگ در لحظه قدم گذاشتن به خاک کره ماه این جمله معروف را به زبان آورد: “این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.”
زندگی شخصی او هم فراز و نشیب زیادی داشت؛ مانند ماجرای افتادنش از تراکتور و قطع شدن انگشت حلقه اش که البته دوباره در بیمارستان به دستش پیوند داده شد.
اودر حالی که وارد هشتاد و دومین سال زندگی اش شده بود در بیمارستان کلمبوس ایالت اوهایو درگذشت.
با این حال او شانس دیدن برآورده شدن یکی دیگر از آرزوهای بشر را داشت.
نیل آرمسترانگ آنقدر خوش شانس بود که در روزهای آخر زندگی اش شاهد یک موفقیت فضایی بزرگ دیگر باشد و آن فرود کاوشگر ناسا بر روی کره مریخ بود.
آمسترانگ در سال ۲۰۱۰ و هنگامی که ۸۰ سال سن داشت در مصاحبه ای گفته بود که اگر از او بخواهند، آماده است تا به عنوان فضانورد به مریخ اعزام شود.
او نخستین کسی بود که کره زمین را از فضا مشاهده کرد.
او گفته بود تصاویری را که مشاهده کرده، “بسیار وجد آور و ورای هرگونه تجربه بصری ای” بوده که وی با آن مواجه شده است.
در 16 ژوئیه به عنوان خلبان فرمانده آپولو 11 انتخاب می شود و با همراهی مایکل کالینز (ـ1930) و ادوین آلدرین (ـ1930) حرکت به سوی ماه را رهبری می کند. در شرف رسیدن به ماه،
کالینز در مدار ماه باقی می ماند، و آرمسترانگ خاک نشین «ایگل» را در سطح
ماه فرود می آورد. برای این کار خاک نشین را بر روی سنگهای سائیده شده سطح
ماه قرار می دهد تا فرودی آرام را در دریای ترنکوئیلیتی (آرامش) انجام دهد.
آرمسترانگ و آلدرین 5/2 ساعت را بر روی سطح ماه راهپیمایی می کنند، و پس
از انجام دادن چند آزمایش علمی، جمع آوری نمونه های خاکی و سنگی و جاگذاشتن
ابزارهای علمی برای آزمایشهای بعدی بعلاوه یک پلاک به نشانه یادبود
فرودشان در ماه در 21 ژوئیه ماه را ترک گفته، و در 24 ژوئیه به زمین بر می
گردند.
