رایج‌ترین زبان مردم چین، زبان ماندریان و
زبان کانتونی نیز در هنگ کنگ، گوآنجو، ماکائو و سنگاپور رواج بیشتری دارد. به‌طور کلی ۲۲۹ زبان زنده دیگر نیز
در چین تکلم می‌شود که اغلب آنها به گروه زبان‌های چینی از خانواده
چینی-تبتی تعلق دارند.
مذهب اصلی مردم چین، تائوئیسم است و افرادی که به این مذهب اعتقاد ندارد، به آیین بودایی، مسیحیت و اسلام ایمان دارند.
در خانواده‌های چینی معمولا پدربزرگ و مادربزرگ نقش مهمی در مراقبت از
کودکان ایفا می‌کنند. فرزندان اغلب در دوران بزرگسالی نیز همچنان در کنار
خانواده خود زندگی می‌کنند و آنها که مجبور هستند برای کار به نقاط دورتر
نقل مکان کنند، اولویت اصلی خود را دیدوبازدید منظم از خانواده خود قرار
می‌دهند.
غذاهای چینی را به خاطر ترکیب فوق‌العاده رنگ، طعم و ادویه و چاشنی‌ها
می‌شناسند. غذاهای اصلی آنها برنج، توفو و رشته فرنگی است که در کنار طیف
وسیعی از مواد غذایی نظیر ریشه بامبو، لوبیای رشته‌ای، قارچ چینی، ریشه
زنجبیل، سیر، چیلی و گشنیز میل می‌کنند.
آداب احوالپرسی در چین به شکل رسمی است و اول با بزرگ‌ترها شروع می‌شود و
اکثر چینیها در حین احوالپرسی به زمین نگاه می‌کنند. چینیها معمولا در
مواجه با خارجی‌ها به آنها دست می‌دهند. در مواجهه با یک چینی باید او را
با نام خانوادگی یا عنوانش صدا بزنید و در صورتی می‌توانید از نام کوچک او
استفاده کنید که به شما اجازه داده باشد. چینیها به شدت شوخ‌طبع هستند و
اگر رابطه‌ی راحتی با طرف مقابل‌شان داشته باشند می‌توانند حتی به خودشان
هم بخندند. پس آماده باشید که اگر شرایط مناسب بود شما نیز به خودتان
بخندید.
از
آنجا که چینیها عاشق غذا هستند، مطمئنا از یک سبد غذای خوشمزه به عنوان
هدیه به شدت استقبال می‌کنند.
مردم چین ترجیح می‌دهند که به جای خانه، از مهمانان خود به خصوص مهمانان خارجی در مکان‌های عمومی پذیرایی کنند.
هرگز چاپستیک را به شکل عمودی داخل کاسه برنج نگذارید؛ این موضوع برای
چینیها ناخوشایند است، زیرا یادآور مراسمی است که برای مردگانشان برگزار
می‌کنند.
اگر هنگام صحبت کردن عادت به تکان دادن دست‌هایتان دارید، چاپستیک را زمین گذاشته و بعد دست‌ها را تکان دهید.
بادگلو زدن در چین نشانه سپاسگزاری و رضایت از غذا و درود بر سرآشپز است؛ بنابراین اگر سر میز شام چنین اتفاقی افتاد، تعجب نکنید.
پرکردن چای" معروف است.
میزبان به‌طور متناوب، فنجان خالی‌شده چای را پر می‌کند و شخصی که فنجانش پر می‌شود به‌رسم تشکر، ضربه آرامی به میز می‌زند.
هدیه‌ای دادید و پذیرفته نشد، ناراحت نشوید چون این‌یک رسم معمول در چین
است.
اغلب اوقات سه بار امتناع می‌شود اما گاهی هم به سه بار نمی‌رسد.
به‌طورکلی انتظار می‌رود که برای بار اول پذیرفته نشود حتی اگر شخص مایل به دریافت آن باشد اما بعد از چند بار تعارف، قبول خواهد کرد.
اگر در خیابان یا اماکن عمومی فردی را درحال تف کردن دیدید، تعجب نکنید؛ اگرچه مردم چین سعی می‌کنند کمتر چنین عملی انجام دهند ولی کار بی‌ادبانه‌ای محسوب نمی‌شود، حتی اگر داخل وسایط نقلیه عمومی یا منزل باشد.
نقاطی مانند ایالت سین کیانگ (Xinjiang)، عاملان اجرای قانون از غازهای اهلی استفاده می‌کنند. طبق گفته مقامات چین، غازها دارای دید قوی، صدای بلند و حالت تهاجمی هستند که می‌توانند به‌جای سگ‌های نگهبان به کار گرفته شوند.
در بعضی مناطق اطراف تبت مثل Jiuzhaiguo و مکان‌هایی که تبتی‌ها ساکن هستند، اشاره کردن عملی ناشایست است.
به‌جای اشاره با انگشت، با کل دست که کف آن به سمت بالا و انگشتان صاف است، اشاره می‌شود.
رد کردن تعارف در چین امری عادی است چون راحت پذیرفتن آن، نشانه غرور است.
معمولاً در اکثر شهرهای دنیا انعام دادن در رستوران رایج است اما در چین این عمل، غیرضروری و حتی گاهی توهین‌آمیز است. فقط در فعالیت‌های مربوط به تور و هتل انعام داده می‌شود.
گاهی اوقات در اماکن عمومی چینیها از شما می‌خواهند تا باهم عکس بگیرید؛ اغلب برای جبران، از شما می‌پرسند که آیا تمایل دارید با آنها عکس بگیرید.
معمولا چینیها را با چهره‌ای رنگ‌پریده می‌بینیم، اما پوشیدن ماسک کامل
چهره، روند نسبتاً جدیدی در ساحل‌های این کشور است.
در سال ۲۰۰۴ این ماسک
که از پوست در برابر آفتاب و نیش عروس دریایی محافظت می‌کند ساخته شد و در
ساحل شهر چینگدائو (Qingdao) مورداستفاده قرار گرفت.
این ماسک در بین خانم‌های چینی هم متداول شده است.
چرت زدن در چین رایج است.
معمولا مردمی را می‌بینید که در قطار، اتوبوس،
ماشین یا اماکن غیرمعمول خوابیده‌اند.
