بلوار الزابت در روزگاران نه چندان دور تفرجگاه بوده تا در ساعت های پایانی روز یا آخرای هفته برای تفریح به آن جا بروند .به این منطقه آب کرج میگفتند .
و جایی بود خارج از محدوده ی شهر تهران در واقع بلوار الیزابت اولای جوی آب شرقی غربی بوده که از رودخانه ی کرج منشعب میشده و به سمت زمینهای بهجت آباد میرفته و بعد هم به داروالخلافه میرسیده تا قبل از این که آب تهران لوله کشی بشه این نهر آب شرب تهرانی ها و آب مورد نیاز زمینهای کشاورزی را تامین میکرده
ولی بعد از ساخت سد امیر کبیر در سال 47 آبی که از بلوار رد میشد کم و بعد هم به مرور قطع شد .
بافت خانه های شمال جنوب بلوار هم ارتباط مستقیم با تاریخچه ی لوله کشی منطقه داره .
بعد لوله کشی شدن آب و رواج شهر سازی ومعماری به سبک غربی آب کرج تبدیل شد به بلوار و ساختمان جدیدی که یکی پس از دیگری ساخته شدند .
طراحی و ساخت بلوار الیزابت به شکلی که امروز می بینیم از سال 1336 شروع و حدود دو سالی هم زمان برد .
این بلوار بعد از ساخت اسم مشخصی نداشت تا این که در سال 1339 و به مناسبت سفر ده روزه ملکه ی انگلیس به ایران اسم این بلوار را بلوار الیزابت گذاشتند . بعد از انقلاب هم اسمش به بلوار کشاورز تغییر کرد .با شروع ساخت و سازهای جدید بلوار الیزابت و خیابانهای منشعب از آـن کم کم بلوار الیزابت نماد تهران مدرن شد . از پارک لاله و برجهای سامان تا بیمارستانهای پارس و آریا و ساسان --از سینما بلوار و بوتیک پلنگ صورتی بیژن پاکزاد تادیسکو کلاب کوچینی سر خیابان کاخ همه معدن خاطرات هستند .
