ملیجک ناصرالدین شاه :
در زمان شاهان قاجار از پسر بچه ها سوءاستفاده میشد و این شایعه در مورد ناصر الدین شاه هم بود .
اما ناصرالدین شاه به شدت مخالف این کار بود .
او بارها در خاطراتش نوشته به شدت با بچه بازی مخالفه
ناصرالدین شاه نه به پسر بچه ها تمایلی داشته نه به مردها
او پسر بچه ای به نام ملیجک را دید و عاشقش شد .
رابطه ی ناصرالدین شاه و ملیجک یک جور رابطه ی پسر و پدری بود .
زمانی که شاه قاجار ملیجک را در نوزادی دید اون را خوش یوم میدانست .
مهر این بچه به دلش نشست .
برای همین ملیجک را کنار شاهزاده ها تربیت کرد و تا آخر عمر هم مثل فرزند خودش اونو دوست داشت .
ناصرالدین شاه همیشه ملیجک را کنار خود داشت چرا که :
او را خوش یوم میدانست و میگفت او باعث خوشحالیش میشود و غم وو غصه را از دلش بیرون میکند .
ملیجک همیشه با کارهایش و دلقک بازیهاش بساط شادی را برای ناصرالدین شاه فراهم میکرد .
در بدترین حالاتی که شاه ناراحت و حوصله نداشت با حرکات شیرین او را به خنده وا میداشت .
ملیجک در اصل باید یکی از نوکرها و خدمه ی دربار میشد .
و یا مثل یک غلام بچه ازش سوء استفاده ی جنسی میبردند اما :
بخت با او یار بود که :
شخص شاه از زمان به دنیا آمدن ملیجک مهرش به دلش مینشیند بزرگش کرد و از دست بچه بازها نجات پیدا کرد .
بساط بچه بازی و سوء استفاده از بچه ها در زمان رضا شاه کبیر از ذربار بیرون رفت و کسی جرات این کار را در دربار نداشت تا این که :
غلام بچه بازی منفور شد و کم کم از ذربار ایران رفت .
