سنگ صبور

ه این منظور، دختران در سنین بلوغ تحت عمل خشونت آمیز «اتو کردن سینه» Breast Ironing توسط ‏مادرانشان قرار می گیرند تا توجه جنسی پسران و مردان را جلب نکنند. از آنجاییکه رشد اندام نشانه بلوغ جنسی است، صاف کردن آنها به این منظور صورت می گیرد که ‏دختر کم سن و سال تر جلوه کند و جذابیت جنسی او کاهش یابد.‏

سنت اتوکردن سینه در کامرون رایج است بطوریکه ٢۶ درصد ‏دختران کامرونی در سنین بلوغ، یعنی حدود ۴ میلیون دختر، تحت خشونت «اتوکردن» قرار می گیرند.

این کار عموما توسط مادر دختر انجام می گیرد. وسایلی که برای ‏اتوی سینه استفاده می شود، از جمله کفگیر، موز، گوشت کوب چوبی، و پوسته نارگیل ‏است که ابتدا روی آتش داغ می شود و سپس برای ضربه مورد استفاده ‏قرار می گیرد. گرچه هنوز تحقیقات علمی درباره عوارض مشخص این عمل در دراز مدت ‏انجام نگرفته است، اما این روش که بسیار دردناک است به بافت محل مورد نظر آسیب ‏می رساند.‏اخیرا یک سازمان غیردولتی ،‏ پیکاری را علیه ‏سنت اتوکردن اندام دختران آغاز نموده و به کمک سازمان آلمانی ‏GTZ‏ که به توسعه ‏پایدار کشورهای درحال رشد کمک می کند، این پیکار کم کم به یک کارزار بین المللی علیه ‏اتوکردن اندام دختران در افریقا تبدیل شده است.

مهمترین هدف این کارزار، رشد آگاهی ‏زنان و دختران و ترک این سنت خشونت زا و زن ستیز است. ‏با آن که دولت کامرون این کار را جرم اعلام نموده و آن را قابل مجازات تا حداکثر سه سال ‏زندان می داند، اما منع قانونی باعث از بین رفتن این سنت نشده است. مادران از این ‏سنت دفاع کرده و آن را برای تامین آینده بهتر برای دخترانشان ضروری می دانند.

گاه ‏حتی برخی از دختران خود به تحمل این شکنجه رضایت می دهند تا از ازدواج زودرس و ‏تجاوز در امان مانده و به تحصیل در مدرسه ادامه دهند.‏

تجربه نشان می دهد که اتوکردن سینه نه تنها مانع از رشد غریزه جنسی در دختران ‏نمی شود، بلکه حتی آنان را از بارداری زودرس و ابتلا به بیماری ایدز در امان نگاه ‏نمی دارد. نمونه دخترانی که مورد این خشونت قرار گرفته و اندام هایشان  باصطلاح اتو و ‏صاف شده وجود دارند که پیش از ازدواج رابطه جنسی برقرار کرده و حامله شده اند. چنین ‏نمونه هایی به مادران نشان می دهند که از اعمال خشونت و اقدام به مثله کردن بدن ‏دخترانشان برای دورنگه داشتن آنان از رابطه جنسی بپرهیزند.‏

به نظر می رسد که دلیل اصلی اعمال این خشونت شاید “نجابت” بیش از حد مادران ‏باشد که مانع از گفتگوی صریح و بی پرده آنان با دخترانشان درباره رابطه جنسی ‏می شود. مادران از اینکه دخترانشان مورد تجاوز قرار گیرند، باردار شوند و یا مبتلا به ‏بیماری ایدز شوند بشدت وحشت دارند. اما در عین حال همین مادران آمادگی گفتگو و ‏صحبت درباره رابطه جنسی،-شیوه های کنترل رابطه و روش های پیشگیری از بارداری و ‏ایدز را ندارند گرچه آمادگی اعمال خشونت شکنجه وار بر روی دختران نوجوان خود را دارند.‏

ه این منظور، دختران در سنین بلوغ تحت عمل خشونت آمیز «اتو کردن سینه» Breast Ironing توسط ‏مادرانشان قرار می گیرند تا توجه جنسی پسران و مردان را جلب نکنند. از آنجاییکه رشد اندام نشانه بلوغ جنسی است، صاف کردن آنها به این منظور صورت می گیرد که ‏دختر کم سن و سال تر جلوه کند و جذابیت جنسی او کاهش یابد.‏

سنت اتوکردن سینه در کامرون رایج است بطوریکه ٢۶ درصد ‏دختران کامرونی در سنین بلوغ، یعنی حدود ۴ میلیون دختر، تحت خشونت «اتوکردن» قرار می گیرند.

این کار عموما توسط مادر دختر انجام می گیرد. وسایلی که برای ‏اتوی سینه استفاده می شود، از جمله کفگیر، موز، گوشت کوب چوبی، و پوسته نارگیل ‏است که ابتدا روی آتش داغ می شود و سپس برای ضربه مورد استفاده ‏قرار می گیرد. گرچه هنوز تحقیقات علمی درباره عوارض مشخص این عمل در دراز مدت ‏انجام نگرفته است، اما این روش که بسیار دردناک است به بافت محل مورد نظر آسیب ‏می رساند.‏اخیرا یک سازمان غیردولتی ،‏ پیکاری را علیه ‏سنت اتوکردن اندام دختران آغاز نموده و به کمک سازمان آلمانی ‏GTZ‏ که به توسعه ‏پایدار کشورهای درحال رشد کمک می کند، این پیکار کم کم به یک کارزار بین المللی علیه ‏اتوکردن اندام دختران در افریقا تبدیل شده است.

مهمترین هدف این کارزار، رشد آگاهی ‏زنان و دختران و ترک این سنت خشونت زا و زن ستیز است. ‏با آن که دولت کامرون این کار را جرم اعلام نموده و آن را قابل مجازات تا حداکثر سه سال ‏زندان می داند، اما منع قانونی باعث از بین رفتن این سنت نشده است. مادران از این ‏سنت دفاع کرده و آن را برای تامین آینده بهتر برای دخترانشان ضروری می دانند.

گاه ‏حتی برخی از دختران خود به تحمل این شکنجه رضایت می دهند تا از ازدواج زودرس و ‏تجاوز در امان مانده و به تحصیل در مدرسه ادامه دهند.‏

تجربه نشان می دهد که اتوکردن سینه نه تنها مانع از رشد غریزه جنسی در دختران ‏نمی شود، بلکه حتی آنان را از بارداری زودرس و ابتلا به بیماری ایدز در امان نگاه ‏نمی دارد. نمونه دخترانی که مورد این خشونت قرار گرفته و اندام هایشان  باصطلاح اتو و ‏صاف شده وجود دارند که پیش از ازدواج رابطه جنسی برقرار کرده و حامله شده اند. چنین ‏نمونه هایی به مادران نشان می دهند که از اعمال خشونت و اقدام به مثله کردن بدن ‏دخترانشان برای دورنگه داشتن آنان از رابطه جنسی بپرهیزند.‏

به نظر می رسد که دلیل اصلی اعمال این خشونت شاید “نجابت” بیش از حد مادران ‏باشد که مانع از گفتگوی صریح و بی پرده آنان با دخترانشان درباره رابطه جنسی ‏می شود. مادران از اینکه دخترانشان مورد تجاوز قرار گیرند، باردار شوند و یا مبتلا به ‏بیماری ایدز شوند بشدت وحشت دارند. اما در عین حال همین مادران آمادگی گفتگو و ‏صحبت درباره رابطه جنسی،-شیوه های کنترل رابطه و روش های پیشگیری از بارداری و ‏ایدز را ندارند گرچه آمادگی اعمال خشونت شکنجه وار بر روی دختران نوجوان خود را دارند.‏

ه این منظور، دختران در سنین بلوغ تحت عمل خشونت آمیز «اتو کردن سینه» Breast Ironing توسط ‏مادرانشان قرار می گیرند تا توجه جنسی پسران و مردان را جلب نکنند. از آنجاییکه رشد اندام نشانه بلوغ جنسی است، صاف کردن آنها به این منظور صورت می گیرد که ‏دختر کم سن و سال تر جلوه کند و جذابیت جنسی او کاهش یابد.‏

سنت اتوکردن سینه در کامرون رایج است بطوریکه ٢۶ درصد ‏دختران کامرونی در سنین بلوغ، یعنی حدود ۴ میلیون دختر، تحت خشونت «اتوکردن» قرار می گیرند.

این کار عموما توسط مادر دختر انجام می گیرد. وسایلی که برای ‏اتوی سینه استفاده می شود، از جمله کفگیر، موز، گوشت کوب چوبی، و پوسته نارگیل ‏است که ابتدا روی آتش داغ می شود و سپس برای ضربه مورد استفاده ‏قرار می گیرد. گرچه هنوز تحقیقات علمی درباره عوارض مشخص این عمل در دراز مدت ‏انجام نگرفته است، اما این روش که بسیار دردناک است به بافت محل مورد نظر آسیب ‏می رساند.‏اخیرا یک سازمان غیردولتی ،‏ پیکاری را علیه ‏سنت اتوکردن اندام دختران آغاز نموده و به کمک سازمان آلمانی ‏GTZ‏ که به توسعه ‏پایدار کشورهای درحال رشد کمک می کند، این پیکار کم کم به یک کارزار بین المللی علیه ‏اتوکردن اندام دختران در افریقا تبدیل شده است.

مهمترین هدف این کارزار، رشد آگاهی ‏زنان و دختران و ترک این سنت خشونت زا و زن ستیز است. ‏با آن که دولت کامرون این کار را جرم اعلام نموده و آن را قابل مجازات تا حداکثر سه سال ‏زندان می داند، اما منع قانونی باعث از بین رفتن این سنت نشده است. مادران از این ‏سنت دفاع کرده و آن را برای تامین آینده بهتر برای دخترانشان ضروری می دانند.

گاه ‏حتی برخی از دختران خود به تحمل این شکنجه رضایت می دهند تا از ازدواج زودرس و ‏تجاوز در امان مانده و به تحصیل در مدرسه ادامه دهند.‏

تجربه نشان می دهد که اتوکردن سینه نه تنها مانع از رشد غریزه جنسی در دختران ‏نمی شود، بلکه حتی آنان را از بارداری زودرس و ابتلا به بیماری ایدز در امان نگاه ‏نمی دارد. نمونه دخترانی که مورد این خشونت قرار گرفته و اندام هایشان  باصطلاح اتو و ‏صاف شده وجود دارند که پیش از ازدواج رابطه جنسی برقرار کرده و حامله شده اند. چنین ‏نمونه هایی به مادران نشان می دهند که از اعمال خشونت و اقدام به مثله کردن بدن ‏دخترانشان برای دورنگه داشتن آنان از رابطه جنسی بپرهیزند.‏

به نظر می رسد که دلیل اصلی اعمال این خشونت شاید “نجابت” بیش از حد مادران ‏باشد که مانع از گفتگوی صریح و بی پرده آنان با دخترانشان درباره رابطه جنسی ‏می شود. مادران از اینکه دخترانشان مورد تجاوز قرار گیرند، باردار شوند و یا مبتلا به ‏بیماری ایدز شوند بشدت وحشت دارند. اما در عین حال همین مادران آمادگی گفتگو و ‏صحبت درباره رابطه جنسی،-شیوه های کنترل رابطه و روش های پیشگیری از بارداری و ‏ایدز را ندارند گرچه آمادگی اعمال خشونت شکنجه وار بر روی دختران نوجوان خود را دارند.‏